بررسی رابطه انواع شاخص های نقدینگی با سود آوری و ارزش شرکت

استفاده کنندگان از صورت های مالی برای انجام تصمیم گیری های منطقی خود نیاز به ارزیابی عملکرد شرکت ها دارند و یکی از راه های انجام این ارزیابی تجزیه و تحلیل صورت های مالی است. استفاده از نسبت های مالی برای تجزیه و تحلیل مزبور یکی از معمول ترین روشهاست. هدف این پژوهش، بررسی نقش انواع شاخص های نقدینگی شامل شاخص های نوین و سنتی نقدینگی و نسبت های مبتنی بر جریان وجه نقد در ارزیابی سودآوری و پیش بینی وضعیت نقدینگی شرکت ها و همچنین بررسی میزان همبستگی بین این شاخص هاست. شاخص های سنتی شامل نسبت آنی و نسبت جاری و شاخص های نوین شامل شاخص فراگیر نقدینگی، شاخص دوره تبدیل وجه نقد و شاخص مانده نقدی خالص است و نسبت های مبتنی بر جریان وجه نقد نیز شامل نسبت پوشش نقدی جاری و نسبت بازده دارایی ها می باشد. همچنین جهت ارزیابی سودآوری از نسبت بازده دارایی ها، نسبت بازده حقوق صاحبان سهام و نسبت سود خالص به فروش و جهت ارزیابی ارزش شرکت از ارزش بازار حقوق صاحبان سهام استفاده شده است. در راستای تحقق هدف های پژوهش سی و یک فرضیه تدوین شده است که معنا دار بودن رابطه بین شاخص های نقدینگی و سودآوری و ارزش شرکت ها را مورد آزمون قرار می دهد. روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه های مطرح شده در این پژوهش، روش «داده های ترکیبی» است و برای آزمون هر یک از فرضیه ها یک مدل تخمین زده شده است.جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی نه ساله 1388-1380و نمونه آماری پژوهش شامل 108 شرکت می باشد.تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش نشان می دهد که تمامی فرضیه های پژوهش به جز فرضیه های مربوط به نسبت سود خالص به فروش و ارزش بازار حقوق صاحبان سهام تأیید شده است. بر اساس نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، به طور کلی، شاخص های نوین نقدینگی و نسبت های مبتنی بر صورت جریان در ارزیابی سودآوری و ارزش شرکت ها تصویر دقیق تری به استفاده کنندگان از اطلاعات مالی ارائه می دهند. افزون بر این، هر چند انواع شاخص های نقدینگی با یکدیگر همبستگی دارند ولی دارای محتوای اطلاعاتی متفاوتی هستند که به گونه ای موثر می تواند راهنمای استفاده کنندگان در جهت اخذ تصمیم های بهینه باشد.